Alkisah...Sy ada terdengar kisah ni, dari seorang sahabat. Dia kata ni cerita sahabat dia, Jadi bersanad la cerita ni.. Nama sahabat kepada sahabat sy ni Nizar Syarif, orang Arab Syiria.
Sahabat yang menceritakan kisah ni memang seorang yang peramah, so dia ni ramai la kawan, ada yg kat Syiria la, ada Jordan la, Makkah apetah lg dan memana lagi tapi yang peliknya kat Mesir ni je tak nampak dia kawan dengan arab, pelik jugak.. Agaknya mungkin tak sebulu tangkis kot...(jgn komen pape ye)
Ha!! tak lupa juga dia nih berkawan rapat dengan orang Comoros, sampai kawan dia nih nak buat dia jadi adik ipar lagi...huhuhu. MasyAllah tabarakaLlah!! Begitu cantik ukhuwwah yang terjalinkan.. Gadis Comoros tu, padan sangat dengan orang Melayu wooo.. Tapi nak buat mcm manakan dia tolak rezeki.. wakakakaka..
Begini ceritanya,
Nizar Syarif seorang yang suka berdakwah. So disebabkan beliau ni seorang yang suka berdakwah, terlintas dihatinya untuk melakukan dakwahnya di Poland time mula-mula sampai kat situ. Salah satu tempat target beliau ialah di surau yang selalu dikunjunginya tetapi jemaah surau yang hanya beliau kamceng hanyalah bapak mertua beliau je. Ntah kenapa Nizar Syarif ni tak dibenarkan jadi imam solat 5 waktu kat surau tu apetah lagi imam terawih. Malah kuliah beliau pun hanya dihadiri hanya secotet je (sikitla) manusia.
Setelah hari demi hari berlalu, beliau mendapat idea baru.. Beliau berkerjasama dengan seorang penjual tembikai yang juga merupakan jemaah surau tersebut..
Maka apa yang berlaku..?? "Minumlah Zam-zam untuk kesihatan badan anda"...
Kita ikuti sambungan cerita ini...
Dengan akal kreatif yang dikurniakan oleh Allah Ta'ala, beliau merancang setiap kali lepas kuliah beliau, akan dihidangkan tembikai-tembikai untuk santapan para hadirin, kadang-kadang makanan yang lebih hebat dan berzat serta lazat turut dihidangkan juga.
Makanya makin hari jemaah yang mendengar kuliah beliau makin bertambah ramai.. Malah beliau pun makin disayangi dan dikasihi serta dihormati merangkap disegani.. Dan kuliah beliau pun makin didengari dan dihadiri serta dikunjungi.
Tidak lupa juga tuan punya kedai tembikai itu turut maju dan bertambah kaya...
Huhu begitulah cerita dari sahabat sy.
Moral of the storynye..
Hmm " Takkanlah nak tunggu ade tembikai @ makan-makan baru nak datang surau atau masjidkan. Tapi itulah hakikatnya. "...
Untuk warga Tanta dan Penuntut Al-Azhar termasuk sy.
" Janganlah bila dengar ada makan baru nak pergi bait izzah @ kelas tafaqquh tau. "
Untuk yang selalu handlekan program ceramah.
" Janganlah kemut nak g beli tembikai (apetah lagi air tembikai) @ nak bagi para hadirin kanan lepas kuliah, mungkin itu cara untuk menambat hati orang ramai supaya turut hadir bersama-sama mendengar majlis ilmukan, sebagai jalan pintaslah nak cari marketlah orang kata. So nanti mereka sendiri akan tertarik dan tebuka hati untuk istiqomah dengan kuliah tersebut, sebabnya kan antara tempat-tempat Allah bagi petunjuk ialah di majlis-majlis ilmu."
Untuk Doktor-doktor Al-Azhar @ ustaz Fattah tanta..
"Hidang-hidangkanlah tembikai @ to'miah @ firaqh untuk student wafiddin selepas kelas-kelas yang dijalankan. baru bebudak selalu masuk kelas.. hehehe " gurau je..
MANUSIA DAN MAKAN MEMANG SUSAH UNTUK DIPISAHKAN !!
